Hvíldu í friði elsku besti Steini minn †

Sigursteinn D. Gíslason var eiginmaður frænku minnar, þar af leiðandi var hann frændi minn. Hann var yndislegur maður og ég mun gleyma honum seint, nei hvað er ég að segja.. ég mun aldrei gleyma honum! 

Ég er svo ánægð og þakklát að hafað kynnst manni eins og honum Steina. Hann gerði allt mikið skemmtilegra. Hann fékk mann oftast til að brosa þegar maður var í fýlu eða leiður. Ef hann náði því ekki, þá náði hann að láta mann hlægja! Hann kenndi mér svo margt þessi yndislegi maður. Hann kenndi mér meðal annars að það væri ókeypis að brosa. Réttara sagt sýndi hann mér það; þessi maður var alltaf brosandi, alltaf hlægjandi, alltaf í góðu skapi; og varð aldrei krónu fátækari.

Hann er líka búin að sýna mér að maður á aldrei að taka neinu sem gefnum hlut.

Aldrei hefði mér dottið í hug að fyrsta jarðarförin sem ég myndi fara í, væri hjá honum Steina mínum. Hvernig væri hægt að taka svona æðislega manneskju bara í burtu frá okkur öllum? Manneskju sem gerði allt svo mikið betra! Ég er að reyna að telja sjálfri mér trú um það, að æðri heimur þyrfti á honum að halda. Annars skil ég ekki hvernig Guð getur verið svona óréttlátur.

Ég er verulega leið að ég hafi ekki fengið að kveðja hann í eigin persónu, en ég fékk að kveðja hann í jarðarförinni hans. Það var alveg yndislegt að fá að koma heim og kveðja hann í seinasta skiptið. Þó ég hafi ekki fengið að segja það við hann, þá veit ég, að hann vissi, að ég elskaði hann.

Jarðarförin hans Steina er eitt af því erfiðasta sem ég hef gert. Samt sem áður þegar pabbi bað mig síðan um að labba með krans á eftir kistunni, hikaði ég ekki við að segja já. Það var erfitt að labba niður kirkjugólfið með kistuna fyrir framan mig. Ég starði allan tímann á lítinn hvítan límmiða á kistunni, þar sem nafnið hans var skrifað á. Þetta gat bara ekki verið satt.. Þetta hlaut að vera einhver misskilningu. Á meðan ég gekk, hugsaði til Steina og ég hugsaði um allt sem mig langaði að segja honum. Ég sagði honum meðal annars, í hugsununum mínum, hversu vænt mér þótti um hann. Í þessari kveðjustund okkar Steina, náði ég loka á tárin. En þau tár sem fengu þó að falla voru gleðitár. Því eins og Steini sagði:

“Ef þið ætlið að gráta yfir mér,

viljiði þá hafa það gleðitár

vegna góðra minninga”

Hvíldu í friði elsku besti Steini minn. Þín verður sárt saknað. Þú munt lifa að eilífðu í hjarta okkar. Ég hlakka til að hitta þig aftur í nýjum heimi. Heimi fullum af hamingju og ást!

Þeir sem vilja minnast hans er bent á
"Styrktarsjóð fyrir börn Sigursteins Gíslasonar"
Reikningur: 0552-14-408888, kt: 590112-0110